Hier vind je gedichten over de eetstoornis Anorexia Nervosa.
Veel lees plezier.

Ik wil het opgeven,
ik zeg ik wil het opgeven,
Ik kan niet meer ziet nou niemand het echt!
ZIet nou niemand dat ik van binnen helemaal kapot ga?
Ik wil niet meer,
het enige wat ik nog wil is stoppen met vechten.
Nee dat mag niet,
ik wil niet meer vechten.
ik wil weg weg van alles!
weg van heel de wereld.
ik kan niet meer echt niet meer..

Wanneer komt de tijd terug?
de tijd zonder 2 stemmen.
Wanneer komt de tijd terug?
de tijd van geluk,
de tijd van blijdschap,
Vroeger altijd blij.
Nu is alles zo anders?
waar is nou een tijdmachine?
Ik wil weg!
ik wil terug naar vroeger, nu meteen.
wie komt me uit deze wanhoop weghalen?
iemand iemand die het echt ziet?
of is mijn lach toch nog beter met verbergen.
Ik wil niet meer! je bent zo streng voor mij stomme stem.
Jij hebt mij leven totaal verpest gebracht naar wanhoop.
Alles is weg!
me vriendinnen, school, blijheid, gezondheid.
Wat heb je nou toch met me gedaan!
Allemaal door dat ene onschuldige snoepje? 

Ik mis de oude ik,
De vrolijke ik,
De ik die zei ik ben trots op hoe ik ben.
De gelukkige ik
De gezonde ik.
Waar is de tijd toch gebleven?
Wanneer word ik toch weer vrolijk?
Wanneer word ik weer gezond?
Wanneer komt de ik terug die zegt ik ben trots op hoe ik ben?
Waarom?
waarom toch al die vragen?
Vragen waar van ik het antwoord niet weet,
Het kan even duren maar ook jaren,
Ik weet het niet, ik wil weten hoelang dit gevecht nog duurt?
Ik wil het weten! Nu meteen?
waar blijft gelukkigheid? Waar blijft gezondheid?
Kom snel terug ik wil vrolijk zijn, dag en nacht
Kom echt snel terug ik wil kunnen genieten van mijn leven.

Verlaat me nou!
Ik vroeg het je toch lief?

Waarom luister je nou niet?
Waarom geef jij mij toch z`n gevecht.

Waarom doe je me dit nou aan!
geef me plies geluk dat wil ik toch zo graag,

Ik wil zo graag, maar jij houd me vast.
vast in z`n diep dal.

Wanneer kom ik hier uit?
Hoe ver is die weg nog?

De weg naar geluk en gezondheid.
Die wil ik, ik blijf vechten ik geef niet op.

Anorexia gun mij dit nou,
Ik smeek het je ik wil het toch zo graag!

Heeft niemand het nou door?
Ziet niemand het nou echt niet?

Ziet niemand toch de echte ik!
Nee die is er niet?

Ik voel me een hoop verdriet,
waar blijft de gelukkigheid?

Ik heb geen dingen zoals iedereen in mijn hoofd,
Anorexia laat me toch met rus, gun me plies geluk.

Het gaat niet altijd goed, wanneer je dat ziet,
Nee een lach kan veel verbergen,
een lach verbergt verdriet.
Een lach heeft zoveel achter zich,
Een lach verbergt van alles nee dat zie je niet,
Iedereen zet wel eens een lach op met verdriet,
Iedereen verbergt wel eens iets met een lach,
een lach heeft vele kanten een lach kan soms laten zien hoe je je voelt,
Maar meestal merk niemand ook maar iets,
Nee die lach is eigenlijk 1 groot geheim,
een geheim die niemand ziet,
die lach verbergt de echte jij.

Een spiegel , een spiegel met een gebroken glas.
Vele scherven,
Ik zie een traan met daarin mijn naam,
Er word van alles tegen me geschreeuwd,
Dik! Lelijk! Vetzak! Je moet afvallen!
DUN dat moet je zijn!
Zoveel gebroken glas,
wat misschien wel de waarheid zegt,
Of terwijl gebroken ik,
Lelijk slecht en dik,

Wanneer zie ik mezelf weer terug?
Wanneer zie ik de echte Ilse terug?
Wanneer kan ik mezelf zijn?
Niemand kent mij echt, want dit ben ik niet.
Verdriet verbergen met een glimlach,
Verdriet verbergen door s`nachts te huilen,
Dat ik wil niet, dat wil ik niet.
Wanneer kan ik toch eindelijk mezelf zijn?
Wanneer leer ik toch mezelf kennen?
Ergens diep in mij, is de echte ilse.
De ilse die daar hoort,
Ik blijf vechten ik geef niet op,
want ik wil mezelf terug.
Ik blijf graven naar mezelf tot dat ik mezelf heb gevonden.
Ooit kom ik er wel.
Ooit ben ik mezelf.